Edward Pasewicz, którego życie rozpoczęło się 9 czerwca 1971 roku w malowniczym mieście Kostrzyn nad Odrą, to wszechstronny twórca. Jako poeta, pisarz, dramaturg oraz kompozytor, jego dorobek artystyczny wzbogaca współczesną kulturę polską na wielu płaszczyznach.
W kolejnych akapitach przyjrzymy się jego twórczości oraz wpływowi, jaki wywarł na literaturę i sztukę w Polsce.
Życiorys
Edward Pasewicz to polski poeta i pisarz, którego talent został doceniony w licznych konkursach literackich. W 2001 roku uzyskał laureat VII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina. Jego twórczość była wielokrotnie nagradzana; już w 2004 roku otrzymał Medal Młodej Sztuki. W kolejnych latach, Pasewicz otrzymał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury w 2010 oraz stypendia od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2011 i 2015 roku.
Pisarz był wielokrotnie nominowany do głównych nagród literackich w Polsce. Czterokrotnie startował wśród finalistów Nagrody Literackiej Gdynia: w 2007 roku za zbiór wierszy Henry Berryman. Pieśni, w 2009 za Drobne! Drobne!, w 2012 za Pałacyk Bertolta Brechta oraz w 2022 za powieść Pulverkopf. Dodatkowo, trzykrotnie nominowany był do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”: w 2009 za Drobne! Drobne!, w 2012 za Pałacyk Bertolda Brechta oraz w 2016 za Och, Mitochondria. Ten ostatni zbiór wierszy przyniósł mu także nominację do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej w 2016 roku. W 2021 roku uzyskał nominację do Nagrody Literackiej „Nike” za tom Sztuka bycia niepotrzebnym, a w 2022 ponownie był nominowany, tym razem za powieść Pulverkopf.
W 2022 roku Pasewicz zdobył prestiżową Literacką Nagrodę Europy Środkowej „Angelus”. Jego talent literacki niejednokrotnie przyciągał uwagę mediów. W latach 2010–2015 był członkiem redakcji pisma mówionego „Gadający Pies”, co także przyczyniło się do popularyzacji jego twórczości.
Ciekawym aspektem jego kariery jest również zaangażowanie w działalność kulturalną. Pomiędzy 2014 a 2020 rokiem pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Queerowe Centrum Kultury (QCK), co podkreśla jego zainteresowanie szerokim zakresem tematów społecznych.
Wiersze Pasewicza dotarły do międzynarodowej publiczności, gdyż były tłumaczone na wiele języków, w tym niemiecki, angielski, słoweński, serbski, bułgarski, czeski, hiszpański, kataloński, włoski, rosyjski, ukraiński oraz litewski.
Życie prywatne
Edward Pasewicz przyjmuje duchowe wskazania buddyzmu, będąc uczniem znanego nauczyciela Ole Nydahla. Aktualnie mieszka w Krakowie, zanim osiedlił się w tym mieście, zamieszkiwał Poznań do lipca 2010 roku.
Twórczość
Książki
Edward Pasewicz, znany polski twórca, pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, który obejmuje szereg interesujących publikacji. Wśród jego dzieł znalazły się m.in.:
- Dolna Wilda (Anima, Tygiel Kultury 2002; Poznań, Wielkopolska Biblioteka Poetów 2006, Fundacja Nowoczesna Polska 2017),
- Nauki dla żebraków (arkusz dołączony do pisma „Topos” nr 4-5/2003),
- Wiersze dla Róży Filipowicz (Wrocław, Biuro Literackie 2004),
- th (Kielce, kserokopia.art.pl 2005),
- Henry Berryman. Pieśni (Kielce, kserokopia.art.pl 2006),
- Śmierć w darkroomie (Kraków, EMG 2007); kryminał (seria Polska Kolekcja Kryminalna),
- Drobne! Drobne! (Poznań, WBPiCAK 2008),
- Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę (Poznań, WBPICAK 2010, Wielkopolska Biblioteka Poezji tom 20),
- Pałacyk Bertolta Brechta (Kraków, EMG 2011),
- Och, Mitochondria (Kraków, EMG 2015),
- Miejsce (Poznań, WBPiCAK 2016),
- Sztuka bycia niepotrzebnym (Poznań, WBPiCAK 2020),
- Pulverkopf (Wielka Litera 2021),
- Darkslide (Poznań, Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu 2022),
- Czarne wesele (2024).
Kompozycje muzyczne
Oprócz twórczości literackiej, Pasewicz jest również uznawanym kompozytorem, który stworzył szereg dzieł muzycznych. Do grupy jego kompozycji należą:
- „Naive Symphony” (1996),
- I kwartet smyczkowy (1998),
- „Fragmenty na fortepian” (2005),
- „II Kwartet smyczkowy” (2010),
- „Muzyka na wiolonczelę solo” (2012),
- „Trio Waltorniowe” (2013),
- „Trio Klarnetowe” (2013),
- „8 Preludiów na instrumenty dęte blaszane” (2013),
- „6 Duetów na skrzypce i wiolonczelę” (2014).
Dramaty
W jego bogatym dorobku znajdują się także dramaty, które przyciągają uwagę czytelników i reżyserów. Wśród najważniejszych tytułów należy wymienić:
- Lamentacje Londyńskie (2010),
- Trzej Bracia (2011),
- Piękny Chłopiec (2013),
- Wszy Pana Lully (2013),
- Dzikie Szczury (2014),
- Gry Państwowe (2015).
Oceń: Edward Pasewicz